ค น ต่ อ เ ที ย น
เช้าวันนี้ฝนตกและไฟฟ้าก็ดับ ในห้องเรียนของเราค่อนข้างมืด
คุณครูพาเด็กๆนอนเป็นพี่ปลาดาวที่บ้านเช่นเคย
เด็กๆนอนและปิดตาลง คอยฟังเสียงเม็ดฝนกระทบกับหลังคา จากนั้นจึงเริ่มนับลมหายใจ
เข้า-ออก
จนกระทั่งร่างกายของเราเริ่มรู้สึกสบายและผ่อนคลาย
" ในป่าลึกมีสองตายายอาศัยอยู่ ในป่านี้ทั้งมืดมิดและก็อันตราย
ชาวบ้านทุกคนกลัวความมืดไม่กล้าเดินผ่าน
และต่างเดือดร้อนเพราะสัตว์มีร้ายนานาชนิดชุกชุม
สองตายายไม่อาจนิ่งเฉย
จึงเริ่มจุดเทียนเล่มน้อยขึ้นตามกำลังของตน
ชาวบ้านเดินเข้ามาพบว่าสองตายายเป็นคนจุดเทียน จึงช่วยกันต่อเทียน
จากป่าที่มืดมิดก็เริ่มสว่างขึ้น
จากเทียนน้อยๆเพียงหนึ่งเล่ม ก็ถูกจุดต่อๆ
กันไปไม่สิ้นสุด… "
จากนั้นคุณครูได้ส่งต่อเทียนให้เด็กๆคนละเล่ม
และเริ่มจุดเทียนหนึ่งเล่มเพื่อส่งต่อไปรอบวง
จ ด จ่ อ แ ล ะ มี เ ป้ า ห ม า ย ร่ ว ม กั น
จ ด จ่ อ แ ล ะ มี เ ป้ า ห ม า ย ร่ ว ม กั น
เมื่อเทียนทุกเล่มถูกจุดขึ้น ห้องก็เริ่มสว่าง
คุณครูจึงให้เด็กๆแต่ละคนได้บอกความรู้สึกของตนเอง…
รู้สึกยิ่งใหญ่
คิดว่าจะทำไม่ได้ซะแล้ว
ตอนแรกก็กลัว
แต่เห็นเพื่อนๆทำ ก็เลยลองทำดู
สนุกดี อยากลองทำอีก
ทุกคนช่วยกันห้องก็เลยสว่าง
ต้องค่อยๆทำช้าๆ เพราะว่าเทียนจะดับ
เราค่อยๆดับเทียนทุกเล่มพร้อมๆกัน
เรากอดเพื่อส่งต่อความรัก
บอกขอบคุณเพื่อนๆที่มีน้ำใจช่วยเหลือ และช่วยกันทำสิ่งดีดีร่วมกัน
....
แม้เทียนทุกเล่มจะดับไปแล้ว
แต่ห้องเรียนที่มืดสลัว กลับสว่างไสวเพราะหัวใจดวงน้อยๆส่งต่อความรักให้กันค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น