วันพฤหัสบดีที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

ลูกไม้สายรุ้ง

...นานแค่ไหนแล้วที่นางฟ้าสายรุ้งไม่ได้มาเจอกับเด็กๆ ตั้งแต่โรงเรียนปิดเทอมไป เงียบจังเลยนะ มีใครได้ยินเสียงนางฟ้าสายรุ้งบ้างเอ่ย? 

...แต่แล้วอยู่ๆ ก็มีแมงมุมลายไต่ลงมาจากท้องฟ้า ตกมากระทบกับก้อนหิน ดัง โป๊ก! หัวแตกซะแล้วเจ้าแมงมุมลาย แมงมุมลายรู้สึกเจ็บมากจึงร้องไห้ออกมา ทำให้พี่จระเข้ที่หลับอยู่ข้างๆ ก้อนหินตื่นขึ้นมา 

พี่จระเข้ถามว่า เป็นอะไรไปล่ะเจ้าแมงมุมลาย ดูสิที่หัวของเธอมีเลือดไหลออกมาด้วย 
เจ้าแมงมุมลาย ตอบสั้นๆ ว่า ฉันหัวแตก ฮือๆๆๆ แล้วก็ร้องไห้ต่อ
พี่จระเข้จึงบอกว่า ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวฉันจะช่วยเธอเอง 

เอ...แล้วพี่จระข้จะช่วยอย่างไรดีล่ะ ไปตามใครมาช่วยดีนะ อ๋อ..คิดออกแล้ว เราไปขอความช่วยเหลือจากพี่หมาป่ากันเถอะ พี่จระเข้ชวนพี่แมงมุมลายไปหาพี่หมาป่า 
...ก๊อก ก๊อก ก๊อก ...ทั้งสองเคาะประตูบ้านพี่หมาป่า แล้วพี่หมาป่าก็เปิดประตูออกมา 
สวัสดีจ้าพี่จระเข้เพื่อนรัก สวัสดีจ้าพี่หมาป่า แมงมุมลายเพื่อนใหม่ของฉันตกลงมากระทบก้อนหิน ทำให้หัวของเขาแตก พี่หมาป่าพอจะมีวิธีช่วยเขาได้ไหมจ๊ะ พี่หมาป่าคิด ..คิด .. แต่ก็คิดไม่ออก งั้นพวกเราคงต้องไปขอความช่วยเหลือจากนางฟ้าสายรุ้งแล้วล่ะ แต่จะไปยังไงนะ เจ้าแมงมุมก็เลยชวนพี่จระเข้กับพี่หมาป่าและเด็กๆ ที่น่ารักมาช่วยกันร้อยลูกไม้สายรุ้ง ให้ทอดยาวเป็นเส้นทางไปหานางฟ้าสายรุ้งเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอ

มีเด็กที่น่ารักคนไหนอยากจะช่วยพี่แมงมุมลายบ้างนะ ถ้าใครอยากจะช่วยให้ลุกขึ้นมานั่งเตรียมตัวให้พร้อม ลองเอามือมากำแน่นๆ แล้วต่อยไปข้างหน้า สลับซ้ายขวา ....ต่อยขึ้นไปข้างบน สลับซ้ายขวา....
ทุกคนดูแข็งแรงมากๆ เลยค่ะ งั้นเรามาเริ่มกันเลย 

คุณครูส่งหลอดกาแฟสีสวยไปให้เด็กๆ คนละหนึ่งอัน แล้วก็ส่งลูกปัดขนาดใหญ่หลากสีไปให้เด็กๆ คนละห้าลูก เมื่อได้ครบทุกคนแล้วคุณครูจึงสาธิตให้เด็กๆ ดูว่าเราจะร้อยลูกไม้สายรุ้งอย่างไร เด็กๆ มองดูแล้วก็ลงมือทำตาม ไม่นานนักเราก็ได้ลูกไม้สายรุ้งแสนสวยนำมาวางเรียงกันทอดยาวเป็นเส้นทางให้เพื่อนรักทั้งสามเดินไปหานางฟ้าสายรุ้งกัน

ขอบคุณทุกๆ คนมากเลยนะคะ ใจดีจัง  ^__^

ณ ห้องอนุบาล 1 ในสัปดาห์ที่สองของการมาเรียน